Η ξεχασμένη ιστορία του Χριστουγεννιάτικου δέντρου

Το έλατο είναι αειθαλές δέντρο και το στολίζουμε με φωτάκια και άλλα διακοσμητικά την περίοδο των Χριστουγέννων
Από την εποχή των αρχαίων Αιγυπτίων και των Κινέζων η χρήση αειθαλών δέντρων αλλά και στεφανιών ήταν σύμβολο της αιώνιας ζωής.

Η λατρεία προς αυτό το σύμβολο υπήρχε τα προχριστιανικά χρόνια ιδιαίτερα διαδεδομένη και στην Ευρώπη. Έτσι μετά την έλευση και επικράτηση του χριστιανισμού, παρ' ότι η λατρεία του ίδιου του δέντρο ατόνησε, υπήρξε η ενσωμάτωσή του σαν σύμβολο στη χριστιανική παράδοση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε λαϊκό δράμα του μεσαίωνα που αναπαριστούσε τη ζωή του Αδάμ και της Εύας στον παράδεισο το μήλο που προκάλεσε το προπατορικό αμάρτημα δεν είναι κρεμασμένο σ μηλιά όπως θα ήταν λογικό, αλλά σε ένα έλατο!

Εκείνα τα χρόνια στη μεσαιωνική Γερμανία, υπήρχε ειδική εορτή για τον Αδάμ και την Εύα η οποία γιορταζόταν στις 24 Δεκεμβρίου. Έτσι πρώτοι οι Γερμανοί ξεκίνησαν να στολίζουν το έλατα, που το θεωρούσαν "το δέντρο του παραδείσου", και να το τοποθετούν στα σπίτια τους.
Τα πρώτα αντικείμενα που υπάρχουν καταγεγραμμένα σαν διακόσμηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου, είναι πολύ λεπτά μπισκότα τα οποία είναι ίδια με αυτά που χρησιμοποιούν οι καθολικοί κατά τη θεία κοινωνία.

Αργότερα το σχήμα, το πάχος και η γεύση αυτών των μπισκότων άλλαξε και προστέθηκαν στη διακόσμηση του δέντρου τα κεριά, που συμβόλιζαν το Χριστό.
Την ίδια εποχή εκτός από τις χριστουγενιατικεσ στολεσ που φορούσαν, χριστουγεννιάτικη διακόσμηση χρησιμοποιούσε μια ξύλινη κατασκευή σε σχήμα πυραμίδας με μικρά ράφια στα οποία τοποθετούσαν μικρά είδωλα, κλαδιά, κεριά και αστέρια. Με το πέρασμα του χρόνου τα δύο αυτά διακοσμητικά σύμβολα έγιναν ένα και έτσι φτάσαμε σιγά - σιγά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο που όλοι γνωρίζουμε σήμερα.

Γύρω στα τέλη του 18ου αιώνα, η χρήση του χριστουγεννιάτικου δέντρου είχε πια διαδοθεί σε όλη τη Γερμανία. Στην Αγγλία υιοθέτησαν αυτή την παράδοση, στις αρχές του 19ου αιώνα και εκεί ξεκίνησαν να διακοσμούν το δέντρο με πιο εντυπωσιακές διακοσμήσει όπως κορδέλες, γιρλάντες κτλ. Μετά την πλήρη σχεδόν διάδοση του εθίμου σε όλη την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, η επόμενη στάση του χριστουγεννιάτικου δέντρου ήταν στην Αμερική όπου μεταφέρθηκε από του Ευρωπαίους αποίκους.

Στην Ελλάδα το χριστουγεννιάτικο δέντρο έφτασε μαζί με του Βαυαρούς στα χρόνια του Όθωνα. Σε αντίθεση με ότι συνέβη στην υπόλοιπη Ευρώπη, το έθιμο άργησε να καθιερωθεί στην Ελλάδα. Γύρω στο μεσοπόλεμο άρχισε σιγά - σιγά να διαδίδεται σαν έθιμο στις αστικές οικογένειές των Αθηνών για να εξαπλωθεί αρκετά αργότερα, γύρω στα μέσα τις δεκαετίας του 50.

Οι Ελληνικές οικογένειες ήδη χρησιμοποίησαν το καραβάκι για τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και έτσι η επικράτηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολη.
Η μετανάστευση όμως και η επαφή των ξενιτεμένων με το έθιμο στη Δυτική Ευρώπη και την Αμερική, ήταν ένα πολύ σημαντικός παράγοντας που βοήθησε την τελική επικράτηση του δέντρου.

Καράτια στη Μυκόνο

Η πρόσκληση ήταν "ακαταμάχητη" για τις λάτρεις των κοσμημάτων και των κοσμοπολίτικων προορισμών: Van Cleef & Arpels και Μύκονος.


Κι επειδή καμιά γυναίκα δεν μπορεί να αντισταθεί στη συγκίνηση που προκαλεί και μόνο το άγγιγμα ενός κοσμήματος του διάσημου οίκου, δεν σημειώθηκε καμία απουσία στο κάλεσμα της κας Λιάνας Βουράκη, αντιπροσώπου στην Ελλάδα των Van Cleef & Arpels. Στη μυκονιάτικη βραδιά, που χρωματίστηκε από εκατοντάδες λουλούδια και κεριά στην πισίνα του ξενοδοχείου Mykonos Blu, τη λάμψη έδωσαν οι πολύτιμες πέτρες αμέθυστος, citrine, ρουμπελίτες, ζαφείρια και μπριγιάν της νέας συλλογής του περιώνυμου οίκου, "Hawaii". Τη χαβανέζικη διακόσμηση της βραδιάς επιμελήθηκε η εταιρία Floris Special Events.

23/07/2004

Γεγονός
Παρουσίαση της νέας συλλογής κοσμημάτων "Hawaii", των Van Cleef & Arpels.
Τόπος 
Ξενοδοχείο Mykonos Blu.
Star guest Ελένη Κόκκαλη.
Aπόηχος Η ιδέα του οίκου να επανασχεδιάζει επιτυχημένες συλλογές του περασμένου αιώνα στη λογική του 21ου.
Εντυπώσεις 
Το μεταξωτό παρεό που η οικοδέσποινα, κα Λιάνα Βουράκη, χάρισε στις καλεσμένες.
 

Φθινοπωρινή σονάτα

Η Χρυσάνθη Ντάφλα αγκαλιάζει  τη ζεστή κομψότητα των τουίντ, παίρνοντας λάμψη από τα νέα κοσμήματα της σεζόν.

Καρφίτσα από λευκόχρυσο, με μπριγιάν  και citrine, σκουλαρίκια από χρυσό,  με citrine και quartz, και δαχτυλίδια από χρυσό,  με citrine, όλα Kessaris. Αλυσίδα  από χρυσό και δαχτυλίδι από χρυσό και μπριγιάν, με chocolate quartz, Michalis. Τουίντ παντελόνι, Patricia Pepe, Ice Cube. Μπλούζα, Red Valentino, Eponymo Via Solonos. Κάπα από τουίντ, Mathew Williamson, Luisa. Δερμάτινη τσάντα, Prada, Carouzos. Ανάκλιντρο και μαξιλάρια, Fendi, Άβαξ.

Δαχτυλίδι από λευκόχρυσο, με quartz και μπριγιάν,  και παντατίφ από λευκόχρυσο, με μπριγιάν και ημιπολύτιμες πέτρες, Kessaris.  Δαχτυλίδι από λευκόχρυσο,  με μπλε τοπάζ, Michalis. Βραχιόλι από λευκόχρυσο,  με διαμάντια και σμαράγδια, από τη σειρά Panthere, Cartier, Cartier Boutique. Τουίντ σακάκι, Leonard, και μεταξωτό τοπ, Mathew Williamson, και τα δύο Luisa.

Δαχτυλίδια από χρυσό,  με μπριγιάν και ρουμπίνια, καρφίτσα από χρυσό  με κίτρινα διαμάντια  και ρουμπίνια, και ριβιέρα  από λευκόχρυσο,  με ρουμπίνια, όλα Kessaris.  Κολιέ από μαύρα μαργαριτάρια, μπριγιάν  και ημιπολύτιμες πέτρες, Κατραμόπουλος. Φόρεμα, Julien MacDonald, Eponymo Via Solonos. Ετόλ από αλεπού, Thes Tziveli.  

Γοητευτικά υλικά

Ξεκίνημα της νέας εποχής με επιστροφή σε κλασικές αξίες. Οι πρώτες επιθυμίες του φθινοπώρου είναι ακαταμάχητες.
Βραχιόλι από χρυσό, με μαργαριτάρια, Jina Tsalikian. Σουέντ γόβες, Cheap and Chic, Moschino, Καλογήρου.

Χρυσή γεύση
Απροσδόκητοι συνδυασμοί λάμψης.Κολιέ από χρυσό, με αμέθυστους και ροζ ζαφείρια, από τη σειρά "Hawaii", Van Cleef & Arpels, Liana Vourakis. Δαχτυλίδι από χρυσό, με μπριγιάν, ροζ ζαφείρια και ροζ οπάλιο, Jina Tsalikian.

Ο κήπος της τέρψης
Μυστηριώδη άνθη πολλών καρατίων.Σετ από καρφίτσα και σκουλαρίκια, με μαργαριτάρια και μπριγιάν, Kessaris. Φλιτζάνι και πιατάκι τσαγιού από πορσελάνη και χρυσό, Couronnes Imaginaires, creation de Silvita Galcienne Muguet, Liana Vourakis.

Απαστράπτοντα
Ταξίδι στον κόσμο του χρώματος.Δαχτυλίδι από λευκόχρυσο, με μπριγιάν, ζαφείρια και αμέθυστο, Πατσέας. Ρολόι από λευκόχρυσο, με μπριγιάν στο καντράν και στη στεφάνη, και λουράκι από δέρμα κροκοδείλου, μοντέλο "Assymetrique 1972 Pave", Vacheron Constantin. Συλλεκτική πορσελάνινη τσαγιέρα, ζωγραφισμένη στο χέρι, Charlotte di Vita, Amadeus.

Σκοτεινή γοητεία.
Η σαγήνη των μαύρων μαργαριταριών.Κολιέ από γκρι south sea pearls, με κούμπωμα από λευκόχρυσο, Michalis. Χρυσή τσάντα με κρύσταλλα Swarovsky, Rodo, και υφασμάτινη γόβα, Dolce&Gabbana, και τα δύο Καλογήρου.   

Γαλάζια όνειρα
Μυστικοί θησαυροί για τους λάτρεις του βυθού.Κολιέ από south sea pearls, Πατσέας.  Βραχιόλι από μαργαριτάρια, με χρυσό  κούμπωμα, Jina Tsalikian. Ρολόι από χρυσό,  με λουράκι από φίδι, Cartier, Cartier Boutique.  Δαχτυλίδια από ροζ χρυσό, με μπριγιάν  και οπάλιo, Gavello. Πορσελάνινο πιάτο τσαγιού από τη σειρά Les Poupees de Christian Lacroix, Pavillon Christofle.  

Φθινοπωρινή παλέτα

Γήινα υλικά, θερμές αποχρώσεις και μαλακά υφάσματα προλογίζουν την επιστροφή στο σπίτι.

Καλάθι, 41,60 ευρώ, Habitat. 
Κηροπήγιο, 69 ευρώ, M&M House. 
Μποτίλια, 430 ευρώ, Studio KostaBoda. 
Δερμάτινο μπολ και μαξιλάρι της συλλογής Roberto Cavalli Home, 265 ευρώ, και τα δύο Kalliga Touch. Δερμάτινες μπαλαρίνες,84 ευρώ, Maison de Famille.  Λουλούδια, Studio 7.

Χαμηλό καφέ βάζο της εταιρίας Arcade, από 210 ευρώ, Γιάννης Δελούδης Objet. 
Διακοσμητική μπάλα, 140 ευρώ αβαξ. Φλιτζάνι, Notos Galleries Home. 
Μακρόστενο μπολ, 750 ευρώ, και μαξιλάρι, 22 ευρώ, Studio Kosta Boda. 
Στρογγυλό βάζο, 56,40 ευρώ, Habitat. 

Οι αποχρώσεις του μαύρου διανθίζονται με πινελιες λευκου, πρασινου και χρυσου, δημιουργόντας αισθητική ισορροπία.

Ριγέ τραπεζομάντιλο της συλλογής Roberto Cavalli Home,215 ευρώ,11, Epavlis.
Στρογγυλό βάζο, 300 ευρώ, αβαξ. 
Γκρι μακρόστενο βάζο, 651,50 ευρώ, και ξύλινο ταμπουρέ, Interni. 
Φλιτζάνι, από 65 ευρώ,  και πιάτο, 130 ευρώ, της συλλογής Roberto Cavalli Home, και κουτάλι από μασίφ ασήμι, 85 ευρώ, όλα Kalliga Touch. 
Παντοφλάκια, 38 ευρώ,  και πράσινο ράνερ, 80 ευρώ, Maison de Famille.

Τετράγωνη βάση για κερί, 8,90 ευρώ, Habitat. 
Πιρούνι από σετ 12 ατόμων, 1.300 ευρώ το σετ, Studio Kosta Boda. 
Ποτήρι, 7 ευρώ, M&M House.  
Κηροπήγιο της εταιρίας Flammant, 125 ευρώ, Le Patio, Notos Galleries Home. 
Βάζο της εταιρίας Arcade, 210 ευρώ, Γιάννης Δελούδης Objet.  
Διακοσμητικό μήλο, 6,50 ευρώ,  Ikia, Notos Galleries Home. 
Ριχτάρι, της συλλογής Missoni Home, 694,94 ευρώ, Epavlis.   

Βελούδινη αίσθηση

Ένας καμβάς με χρώματα ζεστά και ιριδίζουσες αντανακλάσεις συνθέτει το νέο φθινοπωρινό μακιγιάζ. Ποικιλία αποχρώσεων, εφέ  και συναισθημάτων συνωμοτούν για αξέχαστες εμφανίσεις και αναδεικνύουν τη μοναδικότητα κάθε γυναίκας. 

Το μακιγιάζ έγινε με προϊόντα Mac. Στα μάτια, σκιές από την τετραπλή παλέτα Tempt Me και σκιές Green Gamin και Gladabout, και μάσκαρα All Black Fibre Rich. Στα φρύδια, μολύβι Stubborn Brown και Forever Green. Στα μάγουλα, ρουζ Gingerly Sheeretone. Στα χείλη, μολύβι Subculture και Stripdown, lipglass Precocious, Good as Gold και κραγιόν Mischievous και Tempt Me.


Μάσκαρα Flextencils WP της Lancome, 27 ευρώ.

Βερνίκι Jet Set Shine της L'Oreal, 6,45 ευρώ. Eyes 2 Eyes Silk and Shimmer Duo Eyeshadow (01 Sugarbrown & 02 Sepia) της Helena Rubinstein, 19,54 ευρώ.

Κραγιόν Perfecting Lipstick (P12 Warm Cocoa) της Shiseido, 22,50 ευρώ. Διπλή σκιά 2 Couleurs (No 785 Diorever) του Christian Dior, 30,45 ευρώ.

Photo: STUDIO ICON. KEIMENA: Χριστίνα Μορφογένη. STYLING ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣησ: DADA ΙΩΑΝΝΙΔου. Ρεπορτάζ αγοράς: βασιλικη παπαγεωργιου.

Ξενοδοχείο King George - Ο βασιλιάς επιστρέφει

Η Καίτη Καλκάνη παρακολουθεί με την άκρη του ματιού τον κολλαρισμένο μετρ, ο οποίος δίνει οδηγίες στα γαντοφορεμένα γκαρσόνια που κουβαλούν τα απεριτίφ σε μεγάλους ασημένιους δίσκους. Δίπλα της, τρεις σικ ντάμες του περίφημου milieu της, η Τούλα Λεβίδη, η Σαγιά Ζολώτα και η Ιωάννα Μελά. Η αίθουσα δεξιώσεων στον ημιώροφο είναι κατάμεστη από όλη την αφρόκρεμα της uper high class των Αθηνών.


Πρέσβεις, κυρίες επί των τιμών του παλατιού, νεαρές ενζενί, πολιτικοί, επιχειρηματίες. Μόλις ο λόρδος Μαουμπάντεν περνάει την είσοδο, η οικοδέσποινα σηκώνεται να τον προϋπαντήσει. Ψηλή, κομψή, με τα μαύρα μαλλιά της που είναι πάντα τραβηγμένα σε κότσο, για ν' αφήνουν τα σκουλαρίκια της να λάμπουν, ένα λευκό και ένα μαύρο, ασορτί με την άσπρη και μαύρη τουαλέτα της, αλλά από την αντίθετη πλευρά, και μια υπέροχη διαμαντένια καρφίτσα της περίφημης συλλογής κοσμημάτων της, talk of the town της εποχής και σκοτεινό αντικείμενο του πόθου φίλων και εχθρών. "Της τα αγόραζε ο σύζυγός της, ιδρυτής του King George, και αργότερα ο γιος της. Ήξεραν το πάθος της για τις πολύτιμες πέτρες. Είχε σπάνια κομμάτια, όλων των μεγεθών", θα μας πει παλιός φίλος της οικογένειας. Έτσι τη θυμούνται ακόμα και σήμερα οι άνθρωποι που είχαν την ευκαιρία να βρεθούν στις περίφημες δεξιώσεις της. Οι παλαιότεροι θυμούνται τα ιστορικά bal de tete που διοργάνωνε τις Απόκριες και στα οποία οι κυρίες επέτρεπαν στο σουρεαλισμό να απενοχοποιήσει τη φαντασία με περίτεχνα στολίσματα του κεφαλιού και στόχο το πρώτο βραβείο της βραδιάς, αλλά και οι νεότεροι κυρίως φίλοι του γιου της, Σωκράτη δεν ξεχνούν τα μεικτά πάρτι της τα Χριστούγεννα, όπου γονείς και παιδιά έδιναν το παρών στα καθιστά δείπνα της με τη ζωντανή ορχήστρα. Θυμούνται επίσης τον αυτοκρατορικό διάκοσμο με τα Τυδώρ έπιπλα και τα βαρύτιμα σερβίτσια, όταν το ξακουστό Tudor Hall μεσουρανούσε ανάμεσα στα καλύτερα εστιατόρια της Ευρώπης. "Το μενού ήταν κυρίως γαλλικό, αλλά με πολλές ελληνικές συνταγές, τα κρασιά από διεθνείς κάβες και η θέα συγκλονιστική. Όλοι έχουν περάσει από εκεί. Η αληθινή ελίτ της χώρας ήταν προσωπικοί φίλοι της Καίτης Καλκάνη. Αλλά και οι βασιλείς της Ευρώπης, η Σοράγια, η Φαμπιόλα, ο Συμεών της Βουλγαρίας, ο δούκας της Βαρκελώνης (πατέρας του Χουάν Κάρλος της Ισπανίας), η Γκρέις Κέλι, μαχαραγιάδες, σουλτάνοι από τα Εμιράτα και βασιλιάδες από το Μαρόκο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο βασιλιάς Παύλος και η Φρειδερίκη ανέβαιναν τα σκαλιά για μια δεξίωση, όπως επίσης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Σπύρος Μαρκεζίνης, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Ευάγγελος Αβέρωφ και άλλοι.
"Το King George ήταν το προσωπικό βασίλειο της ιέρειας του chic Καίτης Καλκάνη", λέει γνωστός Αθηναίος, που, αν και πολύ νέος τότε, θυμάται λεπτομέρειες εκείνης της εποχής. "Το King George ήταν exclusive. Έμοιαζε με μουσείο. Μικρότερο από τη Μεγάλη Βρετανία, με αμύθητους θησαυρούς από όλο τον κόσμο 150 λένε ότι η συλλογή έργων τέχνης και αντικών ξεκίνησε από το σύζυγο της κυρίας Καλκάνη, μια φιγούρα διακριτική, λιγότερο εντυπωσιακή από την αυτοκρατορική ιδιοκτήτρια προσήλκυε φανατικούς bons vivants και εκλεκτικούς θαμώνες, που δεν αρέσκονταν στην αχανέστερη ambiance του γειτονικού ξενοδοχείου".
Η καλή κοινωνία της Αθήνας ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στους δύο "μονομάχους" της πλατείας Συντάγματος. Πολλοί γάμοι αλλά και δεξιώσεις δίνονταν επίσης στη Μεγάλη Βρετανία, κυρίως διότι οι αίθουσες χορού μπορούσαν να φιλοξενήσουν μέχρι και χίλιους καλεσμένους. Κανείς δεν θυμάται ούτε έζησε τίποτα από όλα αυτά, από αυτούς που εργάζονται, σήμερα, στο εργοτάξιο του ομίλου επιχειρήσεων Grecotel, ο οποίος ανακαίνισε εκ βάθρων το πάλαι ποτέ αριστοκρατικότερο ξενοδοχείο των Αθηνών. Ο υπέροχος δυϊσμός που ταλαιπωρεί από καταβολής τους Έλληνες (Τρικούπης-Δεληγιάννης, Καραμανλής-Παπανδρέου, Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, Βουγιουκλάκη-Καρέζη και ο πιο εστέτ ανταγωνισμός της ιστορίας ανάμεσα στο King George και τη Μεγάλη Βρετανία) δεν αγγίζει στο ελάχιστο το team των ειδικών που παλεύουν με τα ιταλικά μάρμαρα, τις γαλλικές ταπισερί και τις επίχρυσες βρύσες του νέου King George, ενός υπερσύγχρονου boutique hotel με τον επιπλέον τίτλο Leading Hotels of the World, που ανοίγει ξανά τις πόρτες του σε λίγες μέρες. Το μόνο που σκέφτονται είναι να τα έχουν όλα έτοιμα για το μεγάλο γεγονός που πλησιάζει. Κλέβουν λίγο απ' το χρόνο τους για να με συνοδεύσουν στους ορόφους. Ζητάω να δω πρώτα το Tudor Hall, σαν ανάμνηση απ' το μέλλον. Είναι ακριβώς στο ίδιο σημείο, στην ίδια θέα, στην ίδια μεριά του κόσμου. Ακόμη χωρίς έπιπλα, με ανάγλυφους τοίχους και νάιλον στο πάτωμα. Στον επάνω όροφο, η προεδρική σουίτα, μάλλον στη θέση του διαμερίσματος της οικογένειας Καλκάνη. Χρώμα ώχρα, πολυτέλεια, βεράντες και ιστορία. Αλλά εκεί που εντυπωσιάζεσαι εντελώς είναι στον τελευταίο όροφο με τη βασιλική σουίτα. Το μάτι ζαλίζεται με τόσο Παρθενώνα να τρυπώνει από κάθε γωνιά, με το απαλό ροζ των δωματίων, που βάφει τον ήλιο κόκκινο, τα σκαλισμένα τζάκια, την πισίνα και το τζακούζι έξω στο φως. Μου εξηγούν ότι τα έπιπλα που έρχονται από το εξωτερικό είναι όλα αντίκες και στα 102 δωμάτια του ξενοδοχείου- ότι τίποτε δεν επαναλαμβάνεται δύο φορές, ότι η τεχνοτροπία στους τοίχους είναι με αληθινά φύλλα χρυσού και τα σχέδια των μαρμάρων συναρμολογημένα σε μικρά κομματάκια από Ιταλούς ειδήμονες. Αναβίωση του παρελθόντος σε μια μετα-ρετρό εκκοσμίκευση πλούτου και δύναμης; Ή, μήπως, φόρος τιμής στο γύρισμα του νέου αιώνα που ενώνει, αναίμακτα πια, την ομορφιά με την ιστορία; Κάποιοι θα πουν πως το ρολόι δεν γυρίζει πίσω. Κάποιοι άλλοι θα το αρνηθούν.
Θυμάμαι στο King George και πολλές βεντέτες του Χόλιγουντ. Την πληθωρική και υπερβολικά σέξι Τζέιν Μάνσφιλντ, την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, με μια φωνή που έκανε τα τζάμια να τρίζουν, αλλά και αργότερα, στα τέλη των '70s, πολλούς νέους σταρ που άφησαν εποχή. Θυμάμαι ακόμα τον Μακάριο και τον Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι με τη γυναίκα του Τζάκι, λέει επώνυμη Αθηναία που έζησε από κοντά τις μέρες δόξας, αλλά και την εποχή μετά το θάνατο της Καίτης Καλκάνη, όταν το ξενοδοχείο περνάει στα χέρια του μοναχογιού και μοναδικού κληρονόμου της, Σωκράτη Καλκάνη. Όλοι μιλούν για έναν Άδωνη. Με αθλητικό παράστημα, χειρονομίες δανδή, σταυρωτά μπλέιζερ και άψογα φράκα. Η μελαχρινή ομορφιά του Σωκράτη Καλκάνη, που δέσποζε στα πάρτι της μητέρας του και αργότερα στα δικά του, έχει αφήσει εποχή.
Ανατολίτης πρίγκιπας με ευρωπαϊκούς τρόπους, λέει γι' αυτόν ένας παλιός φίλος και συμπληρώνει: Ο τέλειος οικοδεσπότης. Charmant, γενναιόδωρος, φιλόξενος και εξωστρεφής. Του άρεσαν τα ταξίδια, τα σμόκιν, η θάλασσα, τα πάρτι.
Εντωμεταξύ, η κοινωνία αλλάζει, η τράπουλα ξαναμοιράζεται και επί των ημερών του το King George άρχισε την αντίστροφη πορεία. Λένε πως δεν ξεπέρασε ποτέ το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να κρατήσει το King George. Πολύ λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως αυτό ήταν και θα παραμείνει, ανεξαρτήτως συνθηκών το ίδιο του το σπίτι. Εκεί, στον τελευταίο τότε όροφο του ξενοδοχείου, σύσσωμη η χρυσή νεολαία της εποχής προσπαθεί να μεγαλώσει. Η μητέρα σύμβολο δεν υπάρχει πια, μόνο η σκιά της. Τα έπιπλά της, οι μπουαζερί, οι ζωγράφοι της, οι κινέζικες μινιατούρες της, οι εμμονές και οι επιδιώξεις της, πιθανώς και ο κυριαρχικός αέρας της. Όσο τα χρυσά '80s βαδίζουν προς το τέλος τους πολλά πράγματα στην Ελλάδα αλλάζουν οριστικά. Μαζί με τις μεγάλες προσδοκίες, την μπαρόκ εξωστρέφεια, τις παγέτες, τα big hair και τους νεόπτωχους αριστοκράτες, καταρρέουν το ένα μετά το άλλο όλα τα εμβλήματα του παρελθόντος. Οι φρέσκιες, minimal ψυχές θέλουν να τραφούν με νέο αίμα, οι τράπεζες να γίνουν Lloyds και η νέα τάξη να εφεύρει το παρελθόν της. Ένα από τα πρώτα δείγματα ότι ο πλούτος και η ιστορία αλλάζουν χέρια είναι μια είδηση που σκάει σαν βόμβα στον επιχειρηματικό και όχι μόνο κόσμο: τα υπέρογκα χρέη του ξενοδοχείου King George οδηγούν την Τράπεζα Κρήτης να γίνει στο μέλλον ο επόμενος κύριος και νομέας του King George. O μοναδικός κληρονόμος της οικογένειας Καλκάνη αναγκάζεται να αδειάσει το οίκημα και να εγκαταλείψει το πατρικό του σπίτι, το οποίο δεν είναι άλλο από το τεράστιο appartement στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου, πάνω από το ultra chic εστιατόριο Tudor Hall, έμπνευσης και εκτέλεσης της μητέρας του και ένα από τα πολυτιμότερα κοσμήματα της διάσημης συλλογής της. Η συνέχεια είναι ανάλογη της φήμης. Στη βακχική γιορτή που στήνεται κεκλεισμένων των θηρών διαμελίζεται μια ολόκληρη εποχή και όλοι θέλουν ή κλέβουν ένα ξέφτι της δόξας της. Οι πιο πιστοί έσονται πρώτοι, τα στολίδια κατεβαίνουν στο πλιάτσικο της αγοράς και πίσω μένει μόνο ερείπωση, σκόνη, διάλυση. Και αναμνήσεις. Αγαλμάτινοι μαύροι δούλοι που στόλιζαν την είσοδο, σπάνιοι πίνακες, αναγεννησιακά φωτιστικά, γαλλικά πιάτα, μεταξωτά κουβρ λι και τόσα άλλα, που σκοτώθηκαν σε τιμή ευκαιρίας μόλις έπεσε η αυλαία της θεατρικής παράστασης που κράτησε πάνω από μισό αιώνα και ονομάστηκε King George, με τη συγκατάθεση του μονήρη και εσωστρεφή βασιλιά Γεωργίου. Ακόμα και ζαρντινιέρες μεταφέρθηκαν σε σπίτια, στο κέντρο της Αθήνας. Και καπάκια τουαλέτας. Και αυτά, φυσικά, σε τιμή ευκαιρίας. Κάποια μαχαιροπίρουνα, με χαραγμένο το έμβλημα και με καλλιγραφικά γράμματα το όνομα King George, βρίσκονται σε μια ταβέρνα στο Κίτσι.
Η νομοτέλεια της αδράνειας επικρατεί ακόμα μια φορά και τίποτα δεν μπορεί να εξελιχθεί. Παρά τη φαινομενική υπερκινητικότητα λίγο πριν από το τέλος, τα πολλά πάρτι, τις επιδείξεις μόδας, τα σούπερ μόντελ που έρχονται στις επιδείξεις του Billy Bo, τα λαμέ μάξι της Πατ Κλίβελντ και τα αβυσσαλέα ντεκολτέ της Μούνια, μούσας του Yves Saint Laurent, τις ξανθές μπούκλες της Βουγιουκλάκη και τις γάμπες της Λάσκαρη, τις γούνες του Ιόλα και την ομορφιά του νεαρού Ψινάκη, τη γοητευτική μελαγχολία του Άρη Δαβαράκη και την οργισμένη ευαισθησία του Τσε Γκεβάρα α λα Μπονάτσος, τα ταξιδιάρικα μάτια της Calioppe και τον υφέρποντα ελιτισμό του Τάκη Τσαντίλη, τη γοητεία της Λάουρας Ντενίγκρις και την αύρα της Μαρίας Σνάιντερ, το πάρτι κάποτε τελειώνει. Εκεί ακριβώς που πριν από ενάμιση αιώνα (γύρω στα 1840) μπήκε ο πρώτος θεμέλιος λίθος της μονοκατοικίας Βούρου Δεκόζη τραπεζιτών που ήρθαν μάλλον από την Οδησσό και αργότερα έγινε το Μέγαρο Στέφανου Σκουλούδη από το Γάλλο αρχιτέκτονα Πιατ. Εκεί που μεταξύ του 1930 και 1950 διαμορφώθηκε η τελική μορφή του ξενοδοχείου King George από την οικογένεια Καλκάνη. Εκεί που η Γκρέις Κέλι αντιμετώπισε μια επιπλοκή της εγκυμοσύνης της στην κόρη της Στεφανί, όταν ήρθε για τους γάμους του Κωνσταντίνου με την Άννα Μαρία και παρέμεινε για ένα μήνα υπό το άγρυπνο βλέμμα της Καίτης Καλκάνη, και εκεί ακριβώς που ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι ξέχασε τα χρυσά του μανικετόκουμπα χωρίς ποτέ να τα αναζητήσει. Μόνο που τότε το δωμάτιο κόστιζε 120 δραχμές, η Αθήνα ήταν μια ήσυχη βαλκανική πόλη και οι γαλαζοαίματοι αγνάντευαν από τη βεράντα του Tudor Hall εκτός από την Ακρόπολη και τη γαλάζια θάλασσα...